Kardaki İzler – Kısa Korku Öyküleri

İlk kar tanesinin yere düşmesinin ardından iki hafta geçmişti, her yer büyük beyaz ve huzur veren bir örtü ile kaplanmış gibiydi, hala havada lapa lapa yağan kar, bazen soğuk ve keskin bir rüzgarla karışıp insanı iliklerine dek üşütmekteydi,
Üzerine hiç basılmamış karları ezerek ve çıkardığı sesin insanı sakinleştirdiğini düşünerek karla kaplı ağaçların arasından yaşlı bir adam çıktı, kış sadece güzelliği ile değil, soğuğu ile de insanların ısınmak için ormanda ağaç ve kalın dallar kesmelerini sağlayan bir lütuftu.


Yaşlı olduğu için ince ağaçları ve kalın dalları kesecek mecali olmadığından sırtına aldığı küfesinin içine ve koltuk altlarına büyük ağaçların düşen dallarını ve kozalaklarını atarak çözüm bulmuştu. Fakat civarın köylüleri ve çocukları daha ilk kar yağışında ormanın çevresindeki düşmüş kuru dalları topladıkları için, ormanın içlerine gitmek zorundaydı.

 

  • Leave Comments