Rusya da Park a İnen Ufo
Raporu yazan kişinin kendi ağzından anlattığı olayda
9 Ekim 1989’da alışılmadık, ama güzel bir olayla karşılaştım ‘Büyük olayı’, hiçbir zaman gerçekleşmeyeceğini hep düşündüğümüz o UFO olayını tartışmak üzere ulusal ITN’de canlı haber yayınına davet edildim: Sonunda dünyaya uzaylılarla ilişkilerini gerçekliğini kanıtlayan bir olguydu bu.
Aslında bu bir abartmaydı kuşkusuz. Ama Ufologlar bu konuda çok özenliydi. Yargı, prestijli Washington Post, New York Times ve benzerleri gibi olağanüstü kaynaklardan geldi. Times bile bu olayı ‘yüzyılın öyküsü’ olarak kabul etti ve okuyucularını fazla kuşkulu olmama konusunda uyardı. Ne var ki, bundan çok daha denemeye değer olaylar sürekli gözümüzün önünde geçiyor; ya sürekli ihmal ediliyor ya da alayla karşılanıyordu.
Bu dramatik karmaşaya yol açan şey neydi? Yanıt basitti. Söz konusu uzaylılarla ilişki, normal olarak temkinli olan Sovyet basın ajansı TASS tarafından doğrulanmıştı; şaka iddiasının yapılmış olmasından kişisel olarak alınmış görünen bir sözcünün BBC’ye anlattığı gibi olay yüzde yüz gerçekti, çünkü ‘TASS hiçbir zaman şaka yapmaz!’
O halde yılların susukunluğunu ve UFOların kapitaslist masallar olduğu yolundaki devlet inadını kıran olay hangisiydi? Ne yazık ki bu ‘yüzyılın olayı’ hakkında batı basının çok kısa haberlerinden gerçekleri öğrenemeyeceksiniz. Medyanın uzun süre önce ilgisini yitirdiği olayın parçalarını bir araya getirmek UFOlogların birkaç haftasını aldı.
21 Eylül ile 28 Ekim 1989 arasında bütün bir olaylar dalgası arasındaki önemli bir olayın bulunduğu ortaya çıktı. Bu olaylar aslen bir sanayi şehri olan, Moskova’nın 200 mil kadar güneyindeki Voronezh’in (Manchester büyüklüğündedir) Batı Parkı bölgesinde yoğunlaşmıştı. Parkın adının Batı olması çok uygundu, çünkü can çekişen Sovyetler Birliği, batı stili UFOloji ile ilk kez gerçekten tanışıyordu.
Görüntülerin birçoğu parkta oynayan çocuklar tarafından bildirildi. Sovyet televizyonu çok geçmeden öyküden vazgeçti, çünkü kayda girmek isteyen bir yetişkin bulunamadı. Ne var ki, bir iki kişi sonunda konuşmaya razı edildi. Bunların arasında bölgede rastlantıyla bulunan, ama gördükleri konusunda bilinçli olarak suskun olan bir subay da vardı. Yetişkinlerin olasılıkla komünist rejimle ve baskısıyla ilgili birçok deneyimleri olduğunu, bu yüzden çocukların aksine yıllardır devlete karşı olduğu söylenen şeyleri anlatmanın yasaklığını hissetmelerini iyice kavramak gerekir.
Bununla birlikte, bazı tanıkların gerçeği gördükleri biçimde anlattıkları konusunda hiç kuşku yok gibi görünüyor. Şehrin belediye başkanı Viktor Atlasov, Albay Lyudmilla Makarova tarafından iç ağır suç bölümü soruşturmalarından sonra verdiği ifadede inancını açıkladı.
Oradaki büyük olay sırasında, ışıklara ve hem humanoid hem de robot olarak betimlenen yaratıklara ilişkin birkaç bildirim olmuştu. Bunlar olaydan olaya önemli ölçüde değiştiler. Sonunda parkta toplanan üç yüz kadar insan ‘gökyüzünü gözleyerek’ çoğu zaman tanık olunan kırmızı ışığa baktılar; çok geçmeden ışığa ‘fincan tabağı’ adı takıldı.
27 Eylül akşamı 6.30 sularında bir grup insan işten çıkmış eve gidiyordu. Grup bir otobüs durağının yakınındaydı. Yaşları on üç ile on altı arasında değişen bir alay geveze çocuk da futbol oynuyordu. Hepsi gökyüzünde ‘pembe bir ous’ gördü. Bu pus, daha sonra sislerin arasından görünen bir havai fişek şeklinde tanımlandı. Birçok kişi gökyüzünü seyretmeye başlarken pembe pus parkı kuşattı.
Birden, dokuz yıl önce Rendlesham Ormanı (Suffolk)’ındaki olayı ya da ondan daha da önce Finlandiya’daki İmjarvi’deki karşılaşmayı hatırlatan bir sahneyle, gümüş renkli bir yarım küre sisin arasından bir ışık çakımıyla ortaya çıkararak kavak ağaçlarına doğru alçakldı.
Cisim aşağıya inerken, tanıklar ağaçların basınç altında eğildiğini ve muz şeklinde olduğu görülen yarım kürenin yanından bir kapının açıldığını bildirdiler. Garip görünüşlü ve çok uzun boylu (2,5-3 metre olduğu tahmin ediliyor) bir humanoid, aşağıdaki manzarayı inceliyormuşçasına dışarıya baktı. Sonra kapı kapandı; yarım küre ağaca doğru inmeye devam etti. Sonunda yere değecek kadar alçaldı ve kapı yeniden açıldı. Bundan sonra birkaç yaratık dışarıya çıktı; parka doğru bir kalas (ya da bazı kaynaklara göre bir merdiven) sarkıttı.
Kaç kişinin görüldüğü ve ‘metal bir robot’un görülüp görülmediği (bazıları bunun bir çocuğun uydurması olduğunu söylüyor) konusunda çelişkili bildirimler var. Bazıları yaratıkların üçüncü bir gözü olduğunu ya da başlarının üzerinde ışıldak bulunduğunu da söylediler.
Olayla ilgili anlatılan diğer öyküleri saptamak çok zor; bunlar, uzaylılarla ilişkilerde alışık olduğumuz garipliklerin yanında bile çok garip kalıyorlar.
Örneğin bir öyküye göre, bir yaratık otobüs durağına doğru yürüyen, sonra da yaratıklara bakmak üzere duran bir adama sarı bir tüfekle ateş etti. Bir ışık ortaya çıktı ve adam yok oldu; ancak UFO gittikten sonra hiçbir şey görmemiş gibi yürüyerek yeniden ortaya çıktı.
Ya da iki yaratığın bir elektrik direğine kasten yaklaştığı ve birinin direğe tırmanırken elektriğe çarpıldığı, yanarak kül olduğu savı öne sürüldü.
Öyle görünüyor ki, bütün bunlar kısmen daha önceki inişlerin birbirine karıştırılması nedeniyle olmuş (direk olayı parkta 23 Eylül günü geçti; ancak birkaç çocuk olayın tanığıydı.) Ergenlik çağındaki çocukların tanık olduğu öykü romantik şekilde yayılarak ‘Okul 33’ adını almıştı. Arkadaşlarından geri kalmamak, ilgi çekmek için birkaçının bazı şeyleri uydurduğuna kuşku yok.
Cisim ağaca doğru inerken bir takım bacakların açılıp yere değdiği çok açık. Bunlar, çeşitli bilim adamları, özellikle olaya katılımına bana mektupla bildiren yerel jeolog Dr. Henry Silanov tarafından incelenen bazı izler bıraktı. Askeri polis de bu izleri inceledi; 11 ton ağırlığındaki bir cismin bunlara neden olduğuna karar verildi.
Bölgeden on yedi toprak örneği alınarak Voronezh Üniversitesi’nin nükleer fizik bölümünde incelendi. Normal gamma radyasyonunun iki üç katı kadar radyasyon bulundu; ama yalnızca iniş bölgesi alanında ve geriye kalan izlerde en yüksek oranda. Bunlar anormaldi, ama sağlığı tehdit etmiyordu.
Doğru bu