Japonya’daki Fuji dağının eteklerini süsleyen bu ormanın asıl adı “Aokigahara” ama bundan ziyade “intihar ormanı” olarak biliniyor. Sebebi de intihar etmek isteyenlerin son mekanı olarak burayı seçmesi.Wataru Tsurumui’nun “İntihar el kitabı” isimli kitabında “ölmek için mükemmel bir yer” diye anlatılıyor burası İntiharla hayatına son verenler arasında da popüler olduğu biliniyor. Bu kasvetli belki de talihsiz ormanın sicili bayağı kabarık. 2002 yılında işte bu ormanda tam 78 ceset bulundu; 1998 yılında ise bu sayı 73’tü. 2006 yılında ise 16 ceset bulundu.
Cesetlerin bazıları, yanlarında Tsurumui’nin intihar üzerine olan o “meşhur” kitabını da taşıyordu. standart bir ormanda görülen “Lütfen ateş yakmayınız, yaktırmayınız” tabelaları yerine, burada “lütfen intihar etmeyiniz, intihar etmeden önce bir kez daha düşününüz” gibi tabelalar bulunuyor.
Hatta “intihar etmeye karar verdiyseniz, bir polise danışın” diyen levhalar bile var. Hiç de komik olmayan bir şaka gibi, değil mi?
Tüm bu uyarılara rağmen, yürüyüş için, piknik için, temiz hava için mükemmel olabilecek bu güzelim yeşilin adı çıkmış dokuza inmez sekize…
Bölgede yaşayanlar da bunun farkında. Ormana pikniğe, yürüyüşe gelenlerle, intihar etmeye gelenleri gözlerine bakıp anlayabiliyorlar.
Ne çare ki ne onları durdurmak, ne de bu kötü şöhreti bitirmek için ellerinden pek bir şey gelmiyor.
Peki ölümü seçenler neden ille de burayı tercih ediyor?
Bunun sebeplerinden biri Japonların kutsal saydığı Fuji Dağı eteklerinde olması.
Bir diğeri de, bu ormanın -sık ağaçlarından mıdır bilinmez- “uğursuz” bir havasının olması.
Ağaçlığın içinde birkaç kilometre ilerlediğinizde, ormanın kendi sesi dışında sesler duyabiliyorsunuz. Ürkütücü değil mi?
Talihsiz orman hakkında binlerce efsane var…
Ormanın altında bulunan zengin demir yataklarının pusulalarda sapma yarattığı söylentilerden biri.
Pusulaların şaşması yüzünden masum insanların da ormanda kaybolduğu da söyleniyor.
Yani intihar etmek isteyenler de masum insanlar da ormanda kapana kısılabiliyor.
“Aokigahara ormanı” Japonya’da hayaletlerin de uğrak yeri olarak biliniyor.
İnanışa göre “yurei” yani arafta kalmış ruhlar, bu ormanda arınıyor.
Ve işte eceliyle ölmeyen bu insanların hayaletleri tüm ormanı kaplıyor.
Onların çektiği acıların uğultuları ormanın ta derinliklerinde duyuluyor.
Cinler, periler, hayaletler ve ruhlar dışında normal insanlar için de bu ormanda yapacak çok şey var.
Orman Müdürlüğü çalışanları, çok sıkı temizlik çalışmaları yapıyor burada.
Bir kısmı hayvanlarca yenmiş ya da bozulmaya başlamış cesetlerin toplanması ve temizlenmesi de onların işi.
